بررسی تجربی، عددی، تحلیلی و بهینه سازی جاذب های انرژی کلاهی شکل کامپوزیتی

جهت افزایش ایمنی سرنشینان خودرو در تصادفات از جانب، پروفیل های مختلف بعنوان ضربه گیر در درب های خودرو مورد استفاده قرار می گیرند. در ساخت این پروفیل ها مواد کامپوزیتی گزینه مناسبی می باشند، زیرا دارای استحکام ویژه و سفتی بالا می باشند. در تحقیق حاضر، جذب انرژی پروفیل کامپوزیتی کلاهی شکل به روش عددی، تجربی و تحلیلی، در شرایط تکیه گاهی مختلف مورد بررسی قرار گرفت. همچنین بهینه سازی آن انجام شد. پروفیل های جاذب انرژی کلاهی شکل کامپوزیتی با استفاده از 4 لایه الیاف شیشه/پلی استر یک جهته ساخته شده است. طول پروفیل 1 متر و ضخامت آن 3 میلیمتر بوده است. بارگذاری های مختلف مانند شبه استاتیکی، دینامیکی با سرعت متوسط و دینامیکی با سرعت بالا به پروفیل ها اعمال شد تا محدوده کامل قابلیت جذب انرژی پروفیل جاذب انرژی کلاهی شکل کامپوزیتی با زوایای الیاف مختلف نشان داده شود. در تحقیق حاضر مشخص شد مدل عددی و مدل تحلیلی ارائه شده تطابق خوبی با نتایج تجربی دارد. مدل عددی و مدل تحلیلی با استفاده از نتایج تجربی با دقت خوبی صحه گذاری شدند. بنابراین جهت صرفه جویی در هزینه و زمان می توان بجای انجام آزمایش از این مدل ها جهت بررسی تاثیر لایه چینی و شرایط تکیه گاهی مختلف در رفتار جاذب انرژی کلاهی شکل کامپوزیتی استفاده کرد.